دلنوشته

ما آدم‌ها خدای انکاریم
انکار می‌کنید حاضرم به شما ثابت کنم که هستیم.
فراموشکار، متظاهر، گاهی ریاکار و اکثرا پرمدعا البته برای دیگران😔
نوبت به خودمان که می‌رسد نه عذرخواهی می‌کنیم نه قانونی شامل ما است و ادعایمان می‌شود که ما فرق داریم و یا صلاح است که این طور باشد. 😐
وقت و بی‌وقت حکم می‌دهیم و قضاوت می‌کنیم فارغ از اینکه بدانیم اصلا موضوع چیست و یا در حیطه مسائلی هست که ما باید به آن فکر کنیم چه برسد به…

بازیگران خوبی هم هستیم احساسمان را هم جوری که نباید نشان می‌دهیم مثلا خوشحالیم، تظاهر می‌کنیم ناراحتیم😢
قلبمان ❤️ ویرانه‌ای از غم و اندوه هست غزل‌های عاشقانه سر می‌دهیم.
دلمان برای دیدنش می‌تپد رُل آدم‌های بی‌تفاوت را بازی می‌کنیم و وانمود می‌کنیم بود و نبودش یکیست و نمی‌خواهیم قبول کنیم که زندگی ما بی‌حضورش سراسر درد است.

حتی واقعیت را انکار می‌کنیم این واقعیت می‌تواند مربوط به زندگی شخصی و اجتماعی ما باشد.
▪️ واقعیت می‌تواند تمام شدن یک رابطه باشد که سال‌های سال است رنگ تکرار و بلاتکلیفی به خود گرفته و ما هنوز با خیال خام خود سر می‌کنیم. که آدمک آنسوی رابطه غزلخوان آغوش ماست فارغ از اینکه آدمک‌ ما سالهاست بال گشوده و جلد دنیای دیگر است.
▪️ واقعیت می‌تواند مربوط به روابط و موقعیت‌های اجتماعی و کاری ما باشد به کمتر از آنچه که لیاقت ما هست گاهی رضایت می‌دهیم و سکوت سکوت سکوت

میدانی مسئله آنجایی شروع شد که در ابتدای رابطه‌های عاشقانه و اجتماعی ما همه‌ی آدمک آنسوی رابطه را، احساسش را، شخصیت و سلایقش و دنیایش را انکار کردیم و با خود فکر کردیم شاید او حرفی برای گفتن ندارد و اینکه کنار ماست دلیلی ست برای این مطلب .
در واقع با انکار آن شخص و روحش ما خودمان را انکار کردیم و مثل کپک سر خود را درون برف فرو کرده تا راحت‌تر و بی دغدغه تر به زندگی خیالی خود بپردازیم دریغ از اینکه روزی این بهمن عظیم درد بر سر ما و زندگی ما آوار می‌شود.

بهمن‌های درد اطراف ما زیاد هست کافیست چشم باز کرده و ببینیم

• تعیین تکلیف برای قلب و مقدار دوست داشتن آدم‌ها
• غرورهای بی حد و حصر
• خودخواهی
• انتخاب ناآگاهانه
• فضاوت‌های بیجا
• حکم دادن‌های غیر منطقی
• توهین‌هایی که هیچ وقت بابت آن پوزش نخواستیم
• صدمه به بدنه زندگی افراد به صورت غیرمستقیم
• سرک کشیدن‌های همیشگی در زندگی اطرافیان
در واقع وقتی وارد حریم شخصی، می‌شوی باید خودت را برای آسیب‌های بعدی آماده کرده باشی.

از من می‌شنوی
اگر آماده نیستی در این میدان نیا، عاشق نشو، و مسئولیت بر عهده نگیر…
عشق و زندگی دیگران بازی نیست که یک روز بخواهی و یک روز نخواهی
روز عاشق باشی و شب فارغ
تکلیفت را با خودت و دنیایت مشخص کن
حرمت آدمها را نگه دار
چه آن آدم را بخواهی چه نخواهی
همه انسان ها شخصیت و غرور دارند پس غرور دیگران را له نکن که روزی زیر پای همین آدم ها خرد نشوی.
مسئولیت پذیر باش، نمیتوانی بگو نمی توانم، نمیخواهی بگو نمیخواهم و آدم ها را به هزار بهانه واهی کنار خود نگه ندار
تو از کجا میدانی این عدم تعهد و مسئولیت در هر کاری چه بلای خانمان سوزیست برای عزیزانت.

پ.ن: مملو از #دردم گله کردی که سکوت کردم / اما خاطرت باشد، به تو که رسیدم فقط #سکوت کردم.

آرزو محمدزاده

۲۴ آبان ماه ۹۶

@BanoyeOrdibehesht