آرزو محمدزاده ۶ شهریور ۱۳۹۵ دلنوشته

سکوت یعنی دوست دارم

ما آدمای متفاوتی هستیم پر از تناقض
حرف و عملمون یکی نیست
عقل و دلمونم یکی نیست
عقل رو بهونه ای کردیم برای کارهامون
برای توجیحاتمون

جایی که زورمون به دلمون نمیرسه
جاهایی که قدرت مبارزه با مشکلاتمون رو نداریم
اون موقع هست که فکر میکنیم باختیم
با عجله هفت تیر عقلمون رو
بیرون میاریم و شلیک میکنیم

بدون در نظر گرفتن دلمون
با فراموشی فقط حرف میزنیم
بدون اینکه یادمون بیاد چی گفتیم
چه لحظاتی پشت سر گذاشتیم
عصبی می شیم
داد می زنیم
محکوم می کنیم
قضاوت می کنیم
حکم می دیم
و
اجرا  می کنیم
در حالی که باید بدونیم

ما تو جایگاهی نیستیم که حتی یک ذره خاک رو قضاوت کنیم
یا براش حکم صادر کنیم.
این میون آدمایی هستن که همیشه کنارت بودن
با دل و جون از دار و ندارشون برات مایه گذاشتن

پا به پات اومدن
شونه به شونه
باهات راه رفتن
باهات خندیدن
باهات گریه کردن
برات مریض شدن
برات اشک ریختن
چون دوست_داشتن

پ.ن: میخوام بگم شاید ترکش بعضی رفتارهات به من بخوره اما من به حرمت دلم #سکوت میکنم.اینکه از تو تصویر قشنگی تو ذهنم باشه برام با ارزشتر از اینکه بخوام حرفم رو به کرسی بنشونم.
گاهی سکوت یعنی #دوست_دارم

آرزو_محمدزاده
۶ شهریور ۹۵

@BanoyeOrdibehesht