میدونی آدم یه واقعیت تلخ رو بدونه و باهاش هم زیستی مسالمت آمیز داشته باشه، خیلی شیرینتر و قابل تحمل تر از اینکه مثل یه کپک سرشو زیر برف پنهون کنه و هیچ جارو نبینه وهیچ نشونه ای رو نفهمه.
میدونی آدم یه واقعیت تلخ رو بدونه و باهاش هم زیستی مسالمت آمیز داشته باشه، خیلی شیرینتر و قابل تحمل تر از اینکه مثل یه کپک سرشو زیر برف پنهون کنه و هیچ جارو نبینه وهیچ نشونه ای رو نفهمه.