صبح یعنی بوسه ی بی ادعا
تابستانی که وامدار شور اردیبهشت نباشد.
کاش پایی برای این سفر بود.
این هوای سر صبح
خنده ات از سر ذوق
و من همچو خورشید، همیشه بیدار و فروزان خواهم ماند
باز کن اغوش بهاریت را پاییز مهربانی نزدیک است.